1992 yılında Ankara’da doğdum ve burada büyüdüm. Lisede ve Üniversite’de Grafik Tasarım üzerine eğitim aldım. Lisansımı Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde Grafik Bölümü’nde tamamladım. Elim kalem tutmaya başladığı andan itibaren çizmek, renkler ve boyalar hep hayatımın içinde oldu ve hayatım bu alanın içinde şekillenmeye başladı. Küçük yaştan beri renklerin birbiriyle uyumu, malzemelerin çeşitliliği, kullanım teknikleri, her birinin yarattığı dokusal farklılıklar ilgimi çekti. Başka bir alan alternatifi bile düşünmeden bu ilgiyi akademik eğitimle birleştirmek istedim. Aslında son 12 senedir sadece farkındalığı daha yüksek şekilde çiziyorum.

Çizgi roman/illüstrasyon ilginiz ne şekilde başladı? Sizin için ne ifade ediyor ve bu mecrayı neden seçtiniz? Etkilendiğiniz, size hocalık yapan isimler oldu mu?

Bir nesneye bakarak onu resimlemek çok güzel, birebir aynısını yapabiliyor olma hissi veya nesneyi var olduğu haline benzetebiliyor olmak ilk başta ilgisi olan birine bir tahmin hissi yaratıyor evet, ancak sonrasında daha fazlasını istiyor ruhunuz hep. İmgelere, hikayelere, kişinin kendini anlatabildiği güçlü çizgilere ulaşmak istiyor. Bir çizgi bile bazen tasvir etmek istediğiniz düşünceyi anlatabiliyor. Bu size özel bir şey, sizin imzanız oluyor. İllüstrasyon benim kendimi anlatış şeklim. Evet, bir çok kişiden eğitim aldım ancak çizgilerime şekil veren özellikle bir isim var. Sevgili Çizgi roman çizeri Suat Efe Us bana büyük ölçüde katkıda bulunmuştur. Onun araştırma çizgileri içerinden karakterler yaratmasını hayranlıkla izler aynı tekniği denerdim.

Ne tip hikayeler anlatmayı seviyorsunuz, çalışmalarınızda temel bir tema ya da dert var mı?

Aslında belirli bir konu yok. Çünkü bir çizer hikaye anlatıyorsa anlattığı hikayenin karakterine bürünebiliyor olmalı diye düşünüyorum hep. Bu oyunculuk gibi bir şey. Tek bir konuda ilerlemek hep aynı rolü yapmak gibi. Her gelen hikayede farklı hisler yaşıyorum. Bunun dışında bazen beni etkileyen toplumsal bir olayı resmediyor, bazen okuduğum bir haberden veya dinlediğim bir müzikten etkileniyorum.

Kullandığınız özel bir teknik ya da stil var mı? Varsa nasıl oluştu, gelişti? Sizi en iyi ifade eden filminiz, çalışmanız?

Her çizer gibi kendime özel bir tekniğim var, bu benim kişisel tarzımı oluşturuyor. Konular-hikayeler farklı olsa bile hepsinin aynı çatı altında birleşmesini sağlıyor. Bu stil kendimi en rahat bıraktığım anda ve güzel kaygısından arındığım zamanda oluştu. Lavi tekniği denememde fırçanın bıraktığı izler beni etkiledi. Ve şuan dijitalde oluşturduğum çizimlerinde dahi o dokuyu biryerlerde kullanmayı seviyorum.

Çalışmalarınızda size en önemli unsur nedir? Hikaye, karakter, tasarımı, görsel dünya, mesaj…?

Çalışmalarımda en önemli unsur his. Eğer ben hissederek yapıyorsam mutlaka içime siniyor. Hissetmeden yaptığım çalışmayı hiçbir zaman tamamlanmış olarak görmüyorum, tekrar tekrar üzerinde çalışıyorum.

Kimler ya da neler size ilham veriyor? Favori, en sevdiğiniz çizerler, kitaplar, karakterler?

Jared Muralt, Emilia Dziubak, Maciej Szymanowicz, Monika Filipina, Gary Baseman, Tayfun Pekdemir ve pek çok isim.

Kadın olmanızın çalışmalarınızda size eksi ve artıları oldu mu? Olduysa neler?

Kadın olmamın çalışmalarıma hiç eksi yönü olmadı. Hatta pek çok artı yönünü hissetmiş dahi olabilirim. Kadın olmanın ve hislerimin hep işime artı getirdiğine inanıyorum.

Çizgi roman, karikatür ya da illüstrasyon için gerekli gördüğünüz altyapı nedir, olmazsa olmazları neler?

Gerekli olan şey bana göre iyi gözlem, istek, düşünce ve hayal gücü. İmgelerin kağıda yansıması zaten bir süre sonra mutlaka oluyor. Eğitim işin çok farklı bir boyutu. Bu ışık içinizde varsa çok kısa sürede zaten tutkuyla kilometrelerce yol alıyorsunuz. Bu sonradan olan bir şey değil, dünyanın en iyi eğitimini de alsanız hissetmiyorsanız hissetmiyorsunuzdur. Yeter ki o tutku içinizde olsun.

Türkiye’de çizgi roman ve illüstrasyon dünyasını nasıl değerlendirirsiniz?

Türkiye’de alanın geliştiğini günden güne hissediyorum. İyi çizer, iyi kitap, iyi iş sayısı gün geçtikçe artıyor. Farklı anlatım teknikleri deneniyor. Yaratıcı işlere yer açılıyor.